Rutten – Het is voorjaar in Voedselbos Emmeloord. Voordat de bomen vol in blad staan, bloeien de stinzenplanten. Wie van de kleuren wil genieten, moet er nu bij zijn!
De tuin
De stinzentuin ligt in de noordwesthoek van het voedselbos, vlakij de rotonde. Vrijwilliger Jaap Kwakman vertelt wat er bij komt kijken om een tuin vol steeds terugkerende lentebloeiers te creëren. “Anderhalf jaar geleden hebben we samen met een schoolklas bolletjes geplant en afgelopen najaar hebben we als vaste groep vrijwilligers dat aantal nog eens verdubbeld. Er zitten nu zo’n 2.500 bolletjes in de grond. Daarnaast hebben we dit gebied goed schoongemaakt, dus ontdaan van allerlei opschot, zodat de bloemetjes goed zichtbaar zijn.”
Stinzenplanten
De verzamelnaam stinzen is ontleend aan het Fries en verwijst naar de landhuizen van adellijke families. Tussen de bomen op de landgoederen werden bol- en knolgewassen geplant die bloeien voordat de bomen in blad staan. Deze voorjaarsbloeiers worden sindsdien stinzen genoemd. In de stinzentuin in Voedselbos Emmeloord bloeien momenteel de sneeuwklokjes, de geelbloeiende winterakonieten, de gele en witte krokussen en de blauwpaarse boerenkrokussen. Als die uitgebloeid zijn nemen de paarse boshyacinthen het over. Verder bloeit er longkruid, een plantje met een groen blad met witte vlekken en roze, lila en paarse bloemetjes. En in de loop van de tijd komen er nog aluin, daslook (beide ui-achtigen), anemonen, maartse viooltjes en lelietjes-van-dalen in bloei.
Experimenteren
“Het is nu het tweede jaar dat de stinzen bloeien. Het is voor ons een kwestie van experimenteren om te zien wat het waar goed doet. De grond is kleiachtig, met daarbovenop een humuslaag van 70 jaar bos. Daarnaast bepalen factoren als vochtigheid, droogte en veel of weinig zonlicht wat er wel of niet opkomt. Dat gaan we dit jaar bekijken en dan maken we eind augustus een nieuw plan voor het jaar erop. Volgend jaar willen in ieder geval nog blauwe druifjes neerzetten. Iedereen kent ze, maar het is ook een plantje dat snel verwildert.”
Balans zoeken
De vrijwilligers zoeken naar een balans tussen ingrijpen en aan zichzelf overlaten. “Het is zeker niet de bedoeling dat we hier tienduizenden bolletjes gaan planten. Een plantje dat het naar z’n zin heeft, keert uit zichzelf terug.” De vrijwilligers genieten nog meer van hun werk, als anderen van de resultaten genieten. “Mensen moeten er nu bij zijn”, moedigt Kwakman aan. “In de stinzentuin staat tot en met mei steeds iets anders in bloei. Het is bovendien mooi dat er vijf grote kastanjebomen staan, die straks ook prachtig gaan bloeien.”
