De twee karakteristieken bomen op de begraafplaats van Zwartsluis moesten dit voorjaar worden gekapt. Van één boom is de stam blijven staan. Daarvan wordt nu een kunstwerk gemaakt. Het initiatief hiervoor komt bij een aantal inwoners vandaan. “De bomen hebben decennialang deel uitgemaakt van het Sluziger dorpsbeeld. Het is daarom belangrijk hier blijvend aandacht aan te besteden”, vertelt initiatiefnemer Jan Blei.
De rode beuken die moesten worden gekapt, bestonden al zo’n 160 jaar. Ze groeiden daarmee uit tot twee karakteristieke bomen. Niet alleen voor op de begraafplaats, maar ook ver daaromheen. Blei: “De bomen zijn beeldbepalend geweest. Generaties zijn er mee opgegroeid.” Door zwamaantasting werd de kans op omwaaien steeds groter, waarna de gemeente Zwartewaterland dit jaar besloot de twee bomen te kappen.
Boomkunstwerk als blijvende herinnering
Samen met inwoners Herman Slurink, Anja Bos, Albert Greveling en Frederik Weijs kwam Jan Blei daarom op het idee om door middel van een kunstwerk iets blijvends op de plek van de bomen terug te laten komen. Volgens de initiatiefnemers is het belangrijk om zo het verleden blijvend onder de aandacht te brengen. “Geen heden zonder verleden”, vinden zij. “Het kunstwerk maakt ons bewust van de cyclus van het leven en de eeuwig voortdurende onderlinge verbondenheid met ons voorgeslacht”, aldus Herman Slurink.
Boomkunstenaar
Bij het kappen van de bomen bleef een deel van de stam van één van de twee bomen staan. Van die stam maakt boomkunstenaar Jelmer Zwaan nu een blijvend kunstwerk. Hij maakt gaten in de stam waar straks het zonlicht doorheen kan schijnen. Ook komen in de stam een duif, zandloper en ‘rups tot vlinder’ terug. “Het wordt een monument voor twee oude bomen die op een bijzondere manier voortleven en symbool staan voor hoop, licht en vrijheid”, legt Anja Bos uit.
Bos: “Het ‘dode’ restant geeft nu op een andere manier invulling aan de ‘dodenakker’. Om even bij stil te staan of te zitten. Even weg van de drukte van het leven van alledag. Even te zijn bij wie er niet meer zijn. Te herinneren, dankbaar te zijn en blij te zijn met de tijd die ieder mens is gegeven.”
Plek van samenkomst
Volgens de drie initiatiefnemers moet dit een belangrijke plek gaan worden. “Een plek van samenkomst. Ook een plek waar op 4 mei wordt stilgestaan bij de plaatsgenoten die vielen voor de vrijheid”, vindt Bos. Blei vult aan: “Samen met al die prachtige verhalen van Sluzigers die herinneringen koesteren aan de parkachtige begraafplaats.”
Slurink is het daarmee eens. “Het plaatsen van dit monument uit deze boom kan ook scholen de gelegenheid bieden de plek te bezoeken”, vertelt hij. “Hier ligt een unieke kans om de geschiedenis terug te brengen in de klas. En onder jongeren.”
