Op dinsdag 26 november was er een speciale filmavond in filmtheater GERRIT. Met de film “Take my Eyes”, over een vrouw die wordt mishandeld door haar man. En met de Uithoornse wethouder José de Robles, die de zaal opriep scherp te zijn op de signalen van geweld tegen vrouwen. En iedereen kracht wenste om dat geweld te helpen terugdringen.
Filmavond
Het was dan ook niet zomaar een “filmavondje uit”. De avond was georganiseerd door de gemeenten De Ronde Venen en Uithoorn, samen met de Soroptimistclub Uithoorn/De Ronde Venen. Zij vormde de aftrap van “Orange the World”, een wereldwijde campagne die aandacht vraagt voor geweld tegen vrouwen en meisjes. Dat aandacht nodig is, maken de cijfers duidelijk: wereldwijd sterven 137 vrouwen per dag aan geweld door een familielid of (ex-)partner; 1 op de 3 vrouwen krijgt te maken met fysiek of seksueel geweld. In Nederland alleen heeft bijna 1 op de 4 ervaring seksueel misbruik of seksueel geweld meegemaakt.
Pleger en slachtoffer
De film die werd getoond, ging over huiselijk geweld en de emoties die hierbij komen. Het verhaal was herkenbaar voor Froukje, een voormalig slachtoffer dat deze avond aanwezig was. Zij vertelt: “Ik was 15 jaar toen ik mijn ex-man ontmoette. In het begin was het mooi. Ik dacht mijn prins op het witte paard te hebben gevonden. Na een paar weken veranderde dat. Hij vond het niet leuk dat ik met vriendinnen eropuit ging.
Hij vroeg om thuis bij hem te blijven. Want we hadden het toch leuk samen. Jij en ik tegen de rest van de wereld. Het waren de eerste pogingen om mij te isoleren van mijn omgeving. We kregen samen een kind. Hij begon mij toen te vernederen. Hij werd agressief en heeft mij fysiek mishandeld. Dat ging langzaam. Ik had het niet gelijk door.”
Froukje vertelt verder: “Ik had geen eigenwaarde. Ik had ook geen netwerk meer. Mijn ex-man had spijt en beloofde beterschap. Ik ben daar met open ogen ingetrapt. We kregen een tweede kind. Het is een tijd goed gegaan, tot we verhuisden. Het geweld werd erger en erger. Hij kwam zelf in het ziekenhuis terecht. Toen kwam er rust in huis. Mijn kind bloeide op. We naderden de laatste dagen van het jaar. Ik vroeg aan mijn kind: ‘Wat wil jij voor de feestdagen?’ Waarop mijn kind zei: ‘Ik wens dat papa nooit meer naar huis komt.’ Dat raakte mij enorm. Toen wist ik: Ik haal ons hieruit. Ik weet niet hoe, maar wij komen hieruit.”
Sander, een voormalig pleger, was ook aanwezig bij de filmavond. Hij vertelt: “De politie heeft mij opgepakt. Ik kreeg een contactverbod voor 2 maanden. Ik kon nergens heen en moest naar de daklozenopvang. Ik kon mijn vrouw niet meer spreken, mijn kinderen niet meer zien. Ik leefde met de angst dat het leven er anders uit kon komen te zien. Ik zat in zak en as.” Sander heeft hulp gezocht.
Hij heeft geleerd om zijn agressie te beheersen. Hij vervolgt: “Ik moest het vertrouwen in mijzelf opbouwen. Als ik boos ben, dan hoef ik niet agressief te reageren. Ik heb geleerd om grenzen aan te geven en een time-out te nemen. Het helpt ook om gedachten op te schrijven in een notitieboekje.”
Hulp dichtbij
Behalve over het ontstaan en de impact van geweld tussen partners ging het op de avond over wat je kunt doen bij partnergeweld in je eigen leven of in je omgeving. De hulp van Veilig Thuis is dichtbij, voor kinderen, volwassenen, ouderen en professionals die zich zorgen maken over geweld, verwaarlozing of misbruik binnen een gezin. Veilig Thuis te bereiken via 0800 2000 of via de website www.veiligthuis.nl. “Orange the World” wordt wereldwijd gehouden van 25 november tot 10 december. Meer informatie over de campagne vindt u op: www.orangetheworld.nl.