Simpelveld – Hij is met stille trom vertrokken. In al zijn bescheidenheid nam hij afscheid als vrijwilliger bij de Rode Beuk: beheerder Huub Kaelen. Niet zomaar een vrijwilliger, maar de steun en toeverlaat van álle vrijwilligers en bezoekers van het Grand Café.
Piekeren over Rode Beuk
Huub: “Ik help nog bij de overdracht maar voor de rest staat er een streep onder.” Dat was wel nodig. Toen Huub ’s nachts lag te piekeren over de Rode Beuk, realiseerde hij zich dat de vrijwilligersklus te omvangrijk was geworden.
Taken namen snel toe
“Ik ben hier zeven jaar geleden begonnen als vrijwilliger op de maandagochtend. Toen ging de mevrouw weg die de bestellingen deed, vervolgens vertrokken de beheerder en de kok en ik trok de taken naar mij toe. Zo groeiden mijn uurtjes uit tot een dagelijkse bezigheid. Het is een ‘fulltime job’ geworden.”
Van SRV-man en huismeester naar vrijwilliger
Huub heeft dertig jaar als SRV-man door Simpelveld gereden. Daarna was hij 18 jaar huismeester in Maastricht. Als zelfstandige, die zijn eigen boontjes moest doppen, was de functie van beheerder hem op het lijf geschreven. Hij wordt dan ook node gemist in de Rode Beuk. “Toen ik hier binnen kwam lopen voor het interview, werd ik meteen aangeklampt: ‘Huub, de kassa doet het niet’.
Heerlijk om als vrijwilliger actief te zijn
Ook Wout Houbraken heeft een deel van zijn vrijwilligerswerk afgestoten. “Ik ben al meer dan dertig jaar actief voor de SWOBS. Mijn taak bij de werkgroep reizen is gestopt. Ik heb de handen vol aan het biljarten.” Wout vindt het heerlijk om als vrijwilliger actief te zijn: “Vrijwilligerswerk doe je deels voor jezelf. Het is een mooie invulling van je vrije tijd en tegelijkertijd voelt het fijn om iets voor de gemeenschap te betekenen. Maar het brengt ook plichten met zich mee, want de mensen rekenen op je.”
Niet stilzitten
De hele dag thuis zitten vinden de mannen maar niks. Maar ze zijn het erover eens dat je als vrijwilliger je grenzen in de gaten moet houden. “Ze weten je altijd te vinden. ‘Zou je dat ook nog willen doen? Mag ik je vragen om hier eens naar te kijken?’ Ondertussen zijn wij geen vijftig meer en wordt het in de Rode Beuk steeds drukker.”
Daar staat tegenover dat het ontzettend gezellig is in het Grand Café.
Tweede huiskamer
Huub wijst naar een groepje mannen die samen een bakje koffie drinken: “Aan die tafel worden gemeenteproblemen, belastingproblemen, bankproblemen en relatieproblemen opgelost. Lukt dat vandaag niet dan babbelen ze er morgen over verder. Ik zeg wel eens gekscherend: ‘Zal ik het opnemen voor de carnavalszitting?’ Je kunt er zo een buut van maken.” Wout: ja, er wordt hier veel gelachen en dat houdt de mensen gezond. Dit is onze tweede huiskamer.” Huub kan dat beamen: “Als de kinderen mij nodig hadden dan kwamen ze rechtstreeks naar de Rode Beuk. Hier zijn we thuis.”
