Papendrecht – Ondanks de directe hulp van winkeliers, enkele klanten en de inzet van de ambulancedienst, is de bezoeker die in het Papendrechtse winkelcentrum in elkaar zakte overleden. Volgens wijkagente Patricia Hagenaar boden sommige omstanders direct hulp maar er waren helaas ook veel ramptoeristen.
Weduwe toch dankbaar
De weduwe van het slachtoffer las gisteren het verhaal dat Hagenaar hierover deed in haar column op Facebook en besloot daarop te reageren: ,,Ik wil jullie allemaal bedanken voor jullie inzet. Helaas heeft mijn man het niet gered, maar het is fijn te weten dat een aantal mensen alles op alles hebben gezet hem te redden. Jammer inderdaad van alle mensen die hier zo uitgebreid naar hebben staan kijken en geen greintje respect hebben voor de hulpverleners.”
Nieuwsgierig publiek hijgt in nek
Aanleiding voor de dringende oproep is een reanimatie in het Papendrechtse winkelcentrum De Meent. Daar zakte onlangs een man in bijzijn van zijn vrouw en familie in elkaar. Enkele winkeliers en omstanders boden hulp, wijkagente Patricia Hagenaar en een collega waren als eerste van de hulpdiensten ter plekke. Om met hun defibrillator bij het slachtoffer te komen, moesten ze zich door het ‘nieuwsgierige’ publiek heen wurmen. ,,Ik moest zelfs mensen opzij zetten”, vertelt Hagenaar.
Kleine kinderen op schouders
Onder andere de gealarmeerde ambulancemedewerker Robert Vreugdenhil was snel ter plaatse om mee te helpen. Terwijl de hulpverleners elkaar aflosten bij het ‘masseren’, keek Hagenaar om zich heen. ,,Mensen zaten bijna in onze nekken te hijgen om het goed te zien. Ook mensen met kleine kinderen op hun armen!”
Ramptoeristen
Afgelopen jaar uitten andere politiemensen in Nederland al hun ergernis over mensen die met mobieltjes alles filmen en hulpverleners in de weg lopen. Nu uit Hagenaar haar bezorgdheid over het welzijn van de kinderen, die ongevraagd worden geconfronteerd met heftige taferelen voor hun neus.
,,Er komen heel vaak hele stammen ramptoeristen op af”, weet ook ambulancemedewerker Vreugdenhil uit zijn ervaringen op straat. ,,Waarom, vraag ik me af? Want je bent toeschouwer van een heel naar ’toneelstuk’. Nu geloof ik dat kinderen met al die spelletjes en wat ze zien op telefoons wat meer gewend zijn, maar je ziet bij reanimaties soms dingen die je niet op je netvlies wilt hebben. Dus loop door. Zeker als je een kind op je arm hebt zitten, is het helemaal niet slim om te gaan kijken. Loop lekker naar de etalage van een speelgoedwinkel.”
Irritant
Agente Hagenaar is nog stelliger. ,,Het is geen prettig gezicht als iemand voor zijn leven ligt te vechten. Wij worden er in ons werk op voorbereid, burgers niet. Mensen lijken totaal niet te beseffen dat zij zichzelf en hun kinderen beschadigen door daarnaar te kijken. Los daarvan is het gewoon irritant. Gebruik je gezond verstand.”
Doorgewinterd
Als doorgewinterde ambulancemedewerker én ‘aandachtsfunctionaris’ huiselijk geweld binnen de ambulancedienst onderstreept Jola Schenk de woorden van haar collega’s. ,,Het is in de eerste plaats respectloos gedrag, want de slachtoffers zijn kwetsbare mensen die zich niet kunnen verdedigen. Ga eens na hoe jij het zou vinden als jij daar zo ligt, niet bepaald in je beste positie.”
Nuance
Schenk nuanceert dat die sensatiedrift van alle tijden is. ,,Als iemand vroeger voor de trein sprong, gingen opa en oma kijken die op dat moment bij de volkstuintjes stonden met de kleinkinderen. Het verschil met vandaag de dag is dat niet tien mensen het zien, maar duizenden omdat er filmpjes worden gemaakt. Bedenk eens wat dat betekent voor de privacy.”
Sensatielust ongezond
Hoewel ze die ‘sensatielust’ van volwassenen al afkeurt, vindt ze dat nog kwalijker als er kinderen meekijken. ,,Een kind dat op jouw arm zit, kan niet besluiten weg te lopen. Het is onverstandig ze te confronteren met zo’n gebeurtenis, want het is geen vrolijke sfeer. Kleine kinderen hebben een nog niet ontwikkeld brein en kunnen zulke gebeurtenissen in principe niet plaatsen. Daar moet je ze tegen beschermen. Iets wat je niet op je netvlies hebt staan, hoef je ook niet te vergeten.”
Risico op trauma voor kinderen
Medisch psycholoog Aart Huisman van het Albert Schweitzer ziekenhuis bevestigt het risico op kwalijke gevolgen voor kinderen als ze heftige dingen voor hun ogen zien gebeuren. ,,Het is niet altijd te zeggen wat het doet in het brein van een kind. Maar het kan nare gevoelens, angst en onzekerheid oproepen.”
Voorbeelden daarvan zijn bedplassen of verhoogde stress, zo schetst de ziekenhuispsycholoog. ,,Als een kind getuige is van een reanimatie, kan dat ertoe leiden dat hij niet alleen durft te zijn, omdat hij bang is dat zijn moeder of vader dat ook overkomt.”
Rustig blijven
Om die reden grijpt ook Huisman meteen de gelegenheid om ouders te adviseren hun kinderen weg te houden bij dit soort incidenten. ,,Geef kinderen niet het gevoel dat er iets ergs of spannends gebeurt, maar blijf rustig. Kinderen pakken vaak op hoe hun ouders op iets reageren. Kijk verder goed wat het kind opvangt en hou het in de gaten.”
