Krimpen aan de Lek – Zaterdag 1 februari gaf Crescendo een jubileumconcert ter gelegenheid van het 120 jaar bestaan. Om 19.30 uur stonden de mensen al in de rij om naar binnen te mogen. Toen de deuren van de zaal open gingen, stroomde de mensen binnen en de zaal was al snel helemaal gevuld met mensen die kwamen genieten van het concert.
Jubileumconcert
Hier en daar waren muzikanten vast de instrumenten aan het stemmen en opwarmen.
De leden en oud leden van Crescendo hadden al veel geoefend voor het jubileumconcert, toch bleef het spannend om met alle onderdelen van Crescendo samen te spelen. Er waren oud leden die hun instrument al lang niet meer hadden bespeelt, maar het speciaal voor deze gelegenheid uit het stof hadden gehaald. En door het repeteren toch weer enthousiast zijn geworden om hun oude hobby weer op te pakken.
Toen het licht uit ging, kwam de vereniging marcherend onder leiding van Marc Brugghe, dirigent van Drumfanfare Crescendo, van achter uit de zaal naar voren onder het spelen van Fat Bottom Girls. Zij werden onder luid applaus ontvangen door het publiek. Zo bleven de muzikanten in een lange rij voor het podium staan. Na de aankondiging door de presentator Robert van de Merwe, speelde zij de mars Wellington gedirigeerd door Vincent Terlouw, die het geheel vanaf de tribune dirigeerde.
Uniek jubileumconcert
Crescendo heeft al in heel veel verschillende zettingen concerten gegeven en de drumfanfare is al bij vele gelegenheden geweest om evenementen op te luisteren en is bij veel taptoes geweest. Maar een concert waarbij alle onderdelen van Crescendo samen spelen, is uniek.
Het credo van Crescendo is dan ook: de Drumfanfare, het Symfonische Blaasorkest en een Jeugd en Opleidingsorkest. Samen brengen zij de vereniging tot leven. SBO+DFF+JOO= Crescendo!
120 jaar
Crescendo bestaat 1 januari 2020 120 jaar. Dit lustrum wordt het hele jaar gevierd. Op 11 januari was er een openingsborrel waarbij de expositie werd geopend. De expositie bestaat uit foto’s die in de loop der jaren zijn verzameld. Deze werden vertoont tijdens het concert op een scherm boven het podium.
Alle leden van Crescendo zijn bij elkaar gebracht en vormen 1 groot orkest. Zij laten hierbij ook horen wat die verschillende instrumentgroepen in een orkest nu eigenlijk kunnen. Daarom waren er verschillende instrumentgroepen die het orkest in ensembles scheiden. Zoals een Fluit en dubbelriet ensemble, slagwerkgroep, saxofoon orkest, koperensemble en een klarinetchoir.
Het klarinetchoir begon met ‘Rikudim’ (Hebreeuws voor ‘Dances’) geschreven door Jan van der Roost. Een wat melancholisch maar specifiek joods gearomatiseerd stuk gedirigeerd door ouddirigent Jan Jansen. Dit werd prachtig ten gehore gebracht door het klarinetchoir.
Na dit optreden werd het publiek getrakteerd op het ensemble houtblazers op fluit en dubbelrietinstrumenten die onder leiding van Carlo Balemans de Military March van Beethoven speelden. Daarna volgde de Can Can en The Girl With the Flaxen Hair van Claude Debussy.
Vervolgens maakte het slagwerkensemble onder leiding van Jeroen Geevers een echt feestje van dit jubileumconcert. Zij speelde drie geweldige stukken met invloeden uit Japan, Brazilië en Afrika. In de African Groove sloeg het slagwerk er lekker op los. Ook bij de Samba uit Brazilië was het moeilijk om stil te blijven staan en werd het publiek uitgedaagd om mee te dansen.
Lootjes
In de pauze was er zoals gewoonlijk gelegenheid om loten te kopen. Daar werd ook massaal gebruik van gemaakt. De leden van de vereniging hadden hard gewerkt om lootjes te verpakken in gekleurde papiertjes. Tussen de lege papiertjes, waren verpakte loodjes te vinden waar men na afloop leuke prijsjes voor kon halen. De opbrengst van de loten komt ten bate van Crescendo.
Bijzondere verassing
Na de pauze speelde het koperensemble onder leiding van Leonthine Verburgh. ‘Three Brass Cats’ van de componist Chris Hazell. Dit werd gevolgd door een bijzondere verassing. Omdat er in de wijde omgeving maar weinig hoornisten zijn, was het onmogelijk om daar een ensemble voor neer te zetten. Maar Wilbert van der Heul, voorzitter van Crescendo, had daar wat op gevonden. Hij had verschillende opnames gemaakt die tegelijk werden afgespeeld, waarbij hij zelf op het podium live één stem speelde. Daarbij speelde hij de Tune van Floris, bekend van de gelijknamige TV serie uit de jaren zestig. Gevolgd door Nocturne uit Midsummernights dream van Mendelssohns en eindigt met Hogwarts March, bekend van Harry Potter gecomponeerd door John Williams. Hierbij werd hij door zichzelf begeleid op het scherm achter op het podium.
Als laatste ensemble van de avond speelde het Saxofoon orkest. Zij brachten drie stukken ten gehore. Het bekende Don’t Worry be happy van Bobby Mcferrin onder leiding van hun dirigent Emiel van der Heide. Als eerste stuk speelde zij Palladio van Karl Jenkins, gevolgd door Saxoland, een compositie van Ninos S Gerasimos. Veel syncopische ritmes zijn speciaal geschreven voor saxofoonkwintet, maar in dit ensemble waren er veel meer. Het klonk in ieder geval prachtig en zij ontvingen dan ook een daverend applaus.
Afsluiting jubileumconcert
De afsluiting van de avond kwam voor velen veel te snel. Iedereen genoot zichtbaar van de prachtige muziek. Als afsluiting speelde alle leden van het orkest gezamenlijk. Zij begonnen met een ode aan de vorig jaar overleden Teun Nobel. Zij speelde speciaal voor hem het muziekstuk Backdraft van Hans Zimmer. Een muziekstuk speciaal geschreven voor de film over brandweerlieden uit Chicago. Teun Nobel was ook zijn hele leven verbonden aan de vrijwillige brandweer. Dit mooie muziekstuk werd gevolgd door het prachtige “The Highlights from Chess the musical”, wat al vaak was gespeeld door velen van de leden van Crescendo. En ook nu weer met veel gevoel ten gehore werd gebracht.
Dank en bloemen
Dirigenten Jeroen Geevers, Jan Jansen, Leonthine Verburgh, Marc Brugghe, Vincent Terlouw en Carlo Balemans werden naar voren geroepen en kregen een dankwoord en bloemen onder een daverend applaus. De mannen van het licht! Chris Zonneveld voor de opnames. En Wilbert van der Heul wilden niet in de spotlights, maar werden ook bedankt.
De avond werd afgesloten met een toegift van het voltallige orkest van Crescendo.
Music was my first love
And it will be my last.
Music of the future
And music of the past.
