Uitgelicht – Al jaren is er onenigheid over hondenbelasting. Hoewel er steeds meer gemeenten zijn die inzien dat hondenbelasting in wezen niets oplevert en geen nut heeft waardoor de hondenbelasting wordt afgeschaft, zijn er andere gemeenten die de hondenbelasting juist invoeren of fors verhogen.
Sommige mensen zijn wel bereid om te betalen, als er maar wat voor terug komt. Helaas komt van dat laatste in de meeste gemeenten niets. Of er wordt een middenberm tussen twee drukke wegen aangeduid als uitlaatstrook of een strook groen langs een fietspad aangeduid als losloop gebied. Om toch het idee te geven dat er iets wordt gedaan.
Er is vaker een negatief hondenbeleid dan een positief hondenbeleid. Dan betaalt men hondenbelasting, is er opruimplicht en aanlijn gebod en voornamelijk in steden is er weinig ruimte voor de honden.
Een positief hondenbeleid zou kunnen zijn dat er wellicht opruimplicht is, met aanduidingen waar honden welkom zijn en los mogen, met handhavers die alle overtredingen handhaven, dus niet speciaal alleen op overtredingen van een opruimplicht handhaven. Maar dan zonder hondenbelasting te heffen. Met deze vorm van hondenbeleid blijken meer mensen bereid te zijn om zich aan verplichtingen als opruimen van hondenpoep te houden, dan wanneer er allerlei verboden gelden en men daar ook nog voor moet betalen.
Waar komt de hondenbelasting eigenlijk vandaan?
De oorsprong van de hondenbelasting moet waarschijnlijk gezocht worden in de 15e eeuw. Toen werd de belastingopbrengst gebruikt om de armenzorg te financieren. Later werd de hondenbelasting vooral geheven om de overlast van rondzwervende honden en de verspreiding van hondsdolheid in te perken.
Tegenwoordig gaat men ervan uit dat de hondenbelasting wordt geheven om overlast door hondenpoep terug te dringen, onder het motto ‘de vervuiler betaalt‘. Dat is echter niet helemaal waar. De hondenbelasting is een belasting die naar de algemene middelen vloeit, wat betekent dat de gemeente de inkomsten uit die belasting naar eigen inzicht mag besteden.
In januari 2013 heeft het Gerechtshof ‘s-Hertogenbosch geoordeeld dat een gemeente, die de hondenbelasting alleen heft ten behoeve van de algemene middelen, het gelijkheidsbeginsel uit artikel 1 van de Grondwet schendt. In het arrest stelt het Hof dat een gemeente alleen mag heffen ‘indien de kosten die het hondenbezit voor de gemeente meebrengt van wezenlijke betekenis zijn voor het heffen van de hondenbelasting, en de hoogte van de belasting mede is afgestemd op die kosten’. Volgens de Hoge Raad heeft het Gerechtshof echter een onjuiste uitspraak gedaan. Het oordeel van het Gerechtshof werd daarom teruggedraaid en hondenbelasting innen blijft dan ook gewoon mogelijk.
Veel mensen voelen zich gediscrimineerd door de hondenbelasting. Een groep mensen die extra moeten betalen, meestal voor het dichten van gaten in de begroting van de gemeenten of het bekostigen van andere zaken dan dat iets ten goede komt aan de hondenbezitter. Waarbij de hond als melkkoe wordt beschouwd en een groep mensen, die toevallig een hond heeft, extra moet betalen om de kas van de gemeente te spekken.
Er zijn gemeenten waar men wel geld besteed aan mooie voorzieningen voor de honden. De hondenbezitter vindt het dan doorgaans niet zo erg om daarvoor te moeten betalen.
Anderen stellen dat er voor een kinderspeelplaats of hangplek voor jongeren ook geen extra belasting betaald hoeft te worden, terwijl , vooral de hangjongeren er vaak ook een rommel van maken. En voor het op straat gooien van bierflesjes of ander afval, hoeft men dan geen extra belasting te betalen.
Nederland is het enigste land waar hondenbelasting wordt geheven.
Er zijn al heel lang veel mensen bezig om via hun gemeente van de hondenbelasting af te komen.
In veel gemeenten is dit ook gelukt en is men gestopt met de hondenbelasting.
Zelfs minister Ronald Plasterk van Binnenlandse zaken zei op 15 dec 2015 dat hij het ‘moeilijk te verklaren vindt dat we de hondenbelasting nog steeds hebben. Waarom niet voor een poes en wel voor een hond?’
Hondenpoep
Als de gemeentelijke belastingen worden herbezien, is dat volgens hem een goed moment om te kijken of we de baasjes van honden nog moeten belasten voor hun viervoeter. Het hondenpoepprobleem is immers ook al op zijn retour, merkt de bewindsman. Steeds meer mensen nemen hondendrollen keurig mee in een zakje. En de opbrengsten uit de hondenbelasting zijn ook niet erg groot.
In Oktober 2012 begon Gary Yanover een actie tegen de hondenbelasting
In eerste instantie wilde Gary de gemeenten aanpakken in plaats van Den Haag. Dit omdat de actie dan meer doelen heeft en omdat de gemeenten degene zijn die deze belasting opleggen. Voor Den Haag leek het een “ver van mijn bed show”. Gemeenten MOGEN hondenbelasting innen maar zij zijn niet verplicht om dit te doen. De bedoeling was dat, zodra er enkele percenten van inwoners van een gemeente de petitie ondertekend hadden, de petitie werkelijk aan te bieden bij die gemeente.
Maar door de uitspraak van De Hoge Raad op 18 oktober 2013 was deze vorm van actie niet meer van toepassing.
“De Raad oordeelden dat Gemeenten hondenbelasting mogen heffen. Gemeenten ontlenen de bevoegdheid hiertoe uit Artikel 226 van de Gemeente Wet. De Hoge Raad heeft geen uitspraak gedaan over het gelijkheidsprincipe verankerd in Artikel 1 van De Grond Wet. De Raad verschuilde zich achter Artikel 120 van de Grond Wet. Dit artikel verbied grondwettelijke toetsingen van goedgekeurde wetgeving.”
Daarom kwam Gary op het idee om via de tweede kamer Artikel 226 uit De Gemeente Wet geschrapt te krijgen.
Een nieuwe petitie in de vorm van een burgerinitiatief werd gestart! Ditmaal met het doel om 40.000 handtekeningen op te halen. Dit moeten dan wel geldige handtekeningen zijn om te worden aangeboden aan de tweede kamer.
Het heeft een poos geduurd, langzaam maar zeker steeg het aantal handtekeningen. Er werd in het land op verschillende manieren aandacht gevraagd voor deze actie.
Resultaat!
De 40.000 ste handtekening werd een feit om 23:52 uur 5/4/17 en gezet door een inwoner van Den Bosch.
Maar dat wil niet zeggen dat het nu klaar is. Er zijn zeker nog een paar duizend handtekeningen extra nodig om zeker te zijn van 40.000 geldige handtekeningen.
Daarom roept Gary iedereen op om wanneer nog niet getekend, alsnog de petitie te tekenen of waar nodig gezette handtekeningen aan te vullen om geldigheid te garanderen.
De teller van de petitie tikt nog steeds door. Wanneer het zover is dat de petitie aangeboden kan worden aan de tweede kamer, moet de politiek er aandacht aan besteden.
Alleen wanneer Artikel 226 uit De Gemeente Wet wordt geschrapt, is iedereen in één keer van de hondenbelasting af, dat is de opzet van Gary Yanover.
U kunt de petitie vinden op https://stophondenbelasting.petities.nl
Meer informatie over de actie vindt u op https://stophondenbelasting.wordpress.com
