Moerdijk – De een leek na een burn-out van twee jaar en problemen met “op een negatieve manier rond gecommandeerd worden” kansloos voor een passende baan. De ander kampte na ziekte en chemokuren met dusdanige vermoeidheidsverschijnselen dat werkgevers niet met haar in zee durfden te gaan. En de derde kwam ondanks twee afgeronde universitaire studies, maar met dank aan een diagnose Asperger niet aan het werk. Toch zijn Adrie Kraaijeveld, Yvette Rouwhorst en Iris Westhoff inmiddels wel degelijk aan de slag. Met dank aan het project Inclusief Moerdijk, dat inwoners met een arbeidsbeperking met een eigenzinnige aanpak aan de slag helpt.
Sterk genoeg door project Inclusief Moerdijk
Adrie Kraaijeveld (37) twijfelde behoorlijk aan zichzelf. Zou er voor hem ergens een werkplek zijn waar hij zou passen? “Ik had twee jaar thuis gezeten, liep bij verschillende werkgevers steeds tegen hetzelfde probleem aan van niet negatief rond gecommandeerd willen worden in de trant van ‘je bakt er niks van’. Daar kan ik niet mee omgaan. Ik zocht een betrokken omgeving waar ik gewoon lekker m’n best zou kunnen doen. Waar ik veel met m’n handen zou kunnen werken. Toen kwam ik in contact met de Inclusief Moerdijk van de gemeente Moerdijk. Daar bleek plaats voor iemand op de gemeenteloods, als magazijn- en terreinbeheerder. Ik ben open het gesprek aangegaan en heb eerlijk aangegeven wat mijn problemen waren. Samen hebben we uitgezocht wat ik wel zou kunnen en wat niet. Het klikte enorm.”
Manusje van alles
In april 2019 startte Adrie met twee maanden proefdraaien, inmiddels heeft hij een contract. “Ik ben een manusje van alles. Ik maak palen en bordjes, panelen voor evenementen, maar ook elektronica, aanhangers en autoverlichting. Ik ga ook op pad, bijvoorbeeld om palen in de grond te plaatsen, drugsafval op te ruimen en in de winter ook om strooidiensten te draaien. Ik ben hartstikke tevreden. Geen dag is hetzelfde. En ze laten me hier m’n werk in m’n eigen tempo doen. Ik was aanvankelijk nogal bang dat het weer fout zou lopen. Maar ik kan hier zelf m’n grenzen bepalen en ik ben inmiddels gewoon sterk genoeg.”
“Ze moeten je een kans geven en beetje flexibel zijn”
Yvette Rouwhorst (51) onderging tien jaar geleden een aantal chemokuren. Sindsdien is ze sneller moe. “Na pakweg vijf uur werken gaat bij mij het licht uit en kan ik niet meer nadenken. Dan ben ik echt moe. Ik heb sindsdien wel banen in de zorg gehad, maar dat was gewoon te zwaar. En als er al een werkgever was die met me in zee wilde, dan was dat altijd op basis van losse contracten . Een vast contract durfde men niet aan, dus liep het dienstverband op een bepaald moment altijd af. Met m’n Indicatie Banenafspraak durfde gemeente Moerdijk het wel met me aan. Via het project Inclusief Moerdijk werd ik er aangenomen voor een half jaar en zou twee ochtenden per week aan de slag gaan met ‘housekeeping’ en twee ochtenden met het ondersteunen van de bodes.
Kasten opruimen inclusief extra werkzaamheden
Ik begon met het opruimen van de kasten, maar daar was ik binnen een maand mee klaar. Aanvankelijk wist men niet zo goed wat men verder met me moest, omdat nog vaak gedacht wordt dat iemand met een Indicatie Banenafspraak weinig kan. Maar dat is echt niet zo. Ze moeten je gewoon een kans geven en een beetje flexibel zijn. Ik heb het nu ontzettend naar m’n zin en het gaat echt goed. Ik ondersteun nog steeds de bodes en verder hou ik me bezig met administratieve ondersteuning op verschillende afdelingen. Het enige waar ik voor moet waken is dat ik niet over m’n grenzen heen ga. Ik kan best eens een uurtje langer werken, maar ik moet mezelf wel beschermen. Dat is soms best moeilijk, als je iets zo leuk vindt en het graag wil.”
“Eigenlijk was ik best wanhopig”
Iris Westhoff (36) kreeg in februari 2019 de kans van de gemeente Moerdijk om met haar Indicatie Banenafspraak aan de slag te gaan als onderzoeker naar de informatiebehoefte van de verschillende gebruikersgroepen van de zogenaamde sociale kaart. “Een mooie springplank voor me naar een passende baan, want ik was feitelijk vastgelopen.
Twee masteropleidingen, geen baan
“Ik heb weliswaar twee afgeronde masteropleidingen, maar ook het syndroom van Asperger. Ik heb gewerkt als servicemonteur, in een callcenter, een jaar les gegeven in China en ben een eigen bedrijfje gestart in het begeleiden van mensen met autisme die vastlopen in het onderwijs. Maar ik kwam niet verder in m’n ontwikkeling. Via Inclusief Moerdijk kreeg ik dus de helpende hand. Terwijl ik in Moerdijk aan de slag was kwam de vacature van ‘adviseur afdeling Kennis’ bij het ministerie van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap langs. Met dank aan de sollicitatiebegeleiding die ik van Inclusief Moerdijk kreeg en de ervaring van het onderzoek dat ik in Moerdijk aan het doen was kreeg ik de baan. Het is een geweldige kans om verder te groeien, ik voel me helemaal op m’n plek. Eigenlijk was ik best wanhopig, maar de kans in Moerdijk en de begeleiding hebben me uit de modder getrokken.”
