Statenlid Robert Klumpes van GroenLinks maakt zich samen met partijgenoten in Krimpen aan den IJssel grote zorgen over de aanhoudende vertraging bij de sanering van het EMK-gifterrein in die plaats. De sanering van het gifterrein van een kleine zes hectare in een hoek van het Krimpense bedrijventerrein “Stormpolder” had eigenlijk inmiddels afgerond moeten zijn. Nadat aannemer Dura Vermeer echter al vroeg in het project op voor hen onverwachte problemen stuitte, is alles in de zomer van 2020 stilgelegd. Wat volgde was een “heroriëntatie”.
Die heeft in maart 2022 geleid tot een bestuurlijke keuze voor een aangepaste saneringsvariant. Deze is in de loop van 2022 uitgewerkt in een – zoals de projectorganisatie het noemt – “Uitvoeringsplan 2.0” dat afgelopen najaar in concept is gepresenteerd. De definitieve versie zou oorspronkelijk nog voor het einde van het jaar ingediend worden bij omgevingsdienst DCMR. Klumpes van GroenLinks wil nu onder meer van de gedeputeerde weten waarom dat definitieve plan nu in maart 2023 nog steeds niet ingediend is.
Juridisch onhoudbaar
Als dat definitieve plan er al zou komen, wordt het volgens GroenLinks alsnog lastig. “Wij betogen en waarschuwen al langer, dat deze constructie juridisch waarschijnlijk niet haalbaar zal zijn,” zegt Arjan de Bruin van GroenLinks Krimpen aan den IJssel. “Het is een ingewikkeld verhaal. Ten grondslag aan deze hele voorgenomen sanering ligt een Raamsaneringsplan uit 2016. Simpel gezegd staan daar je doelen in. In dit geval onder meer het hele terrein geschikt maken voor bedrijven en een einde maken aan de speciale maatregelen die nodig waren voor dit gifterrein.
Dura Vermeer
Aannemer Dura Vermeer heeft destijds aangegeven die doelen te kunnen realiseren en dat in een uitvoeringsplan vastgelegd waarvoor een vergunning is verleend. Met de keuze voor een andere saneringsvariant en een in elkaar geknutseld ‘Uitvoeringsplan 2.0’ lijken de belangrijkste doelen echter helemaal niet gerealiseerd te worden. De damwand is op een heel andere manier versterkt. Er wordt 40% minder grond geschikt gemaakt en de zogenaamde ‘IBC-maatregelen’ (Isoleren, Beheersen en Controleren) moeten niet alleen blijven bestaan, maar worden ook nog eens veel duurder.
Net zoals het hele project idioot veel meer gaat kosten. Het terrein zou geschikt gemaakt moeten worden voor werken aan de waterkant. In de nieuwe plannen mag 30 meter uit de rand niet meer gebruikt worden en wordt het resterende gif onder een talud met een laag klei afgedekt. Bij dit alles beroept men zich echter wel op dat oorspronkelijke Raamsaneringsplan.”
Opnieuw schriftelijke vragen GroenLinks
Dat alles was voor statenlid Robert Klumpes van GroenLinks reden om opnieuw schriftelijke vragen in te dienen bij Provinciale Staten. GroenLinks is er met geraadpleegde juristen van overtuigd, dat er een onoverbrugbare kloof is ontstaan tussen het oorspronkelijke Raamsaneringsplan en het nog in te dienen Uitvoerinsgplan: “In allerlei achterkamertjes hebben overheden, duurbetaalde consultants en de aannemer gewoon heel iets anders besloten dan wat oorspronkelijk vergund is. Wat ook nog eens naar verwachting vele miljoenen extra kost.
Als je het oorspronkelijke plan niet kunt realiseren, dan zul je helemaal terug moeten naar de tekentafel. Dat betekent een nieuw Raamsaneringsplan, opnieuw zienswijzen en een nieuwe aanbesteding. Deze aannemer kan het schijnbaar toch niet, dan ga je niet met elkaar maar wat aan zitten te passen, maar op zoek naar een partij die op basis daarvan met een nieuw Uitvoeringsplan komt.”
Woo-verzoeken
Meerdere keren heeft het Ministerie van Infrastructuur en Waterstaat al forse dwangsommen aan de broek gekregen, doordat opgevraagde documenten met betrekking tot het Krimpense terrein niet of niet op tijd openbaar werden gemaakt. Deze opbrengsten worden gebruikt voor de inhuur van juristen. Uit inmiddels wel vrijgegeven stukken blijkt onder meer, dat de noodzaak voor een nieuw Raamsaneringsplan weldegelijk besproken is. Uit angst voor nieuwe vertraging, nieuwe inspraak en een nieuwe aanbesteding heeft men daarvan afgezien. Verder blijkt een moeizame zoektocht naar oplossingen voor tal van problemen en dat Dura Vermeer op onderdelen “te laag” heeft ingeschreven.
Provincie aan zet
Het is volgens de GroenLinksers op dit moment zeer de vraag of het ministerie het risico wil nemen door toch het “Uitvoeringsplan 2.0” bij de provincie in te dienen. Een “juridisch gedrocht” zoals zij het noemen. Statenlid Klumpes wil daarop vooruit lopend nu van de gedeputeerde horen hoe de provincie denkt over deze gang van zaken. Vooral ook of de gedeputeerde bereid zou zijn om een vergunning af te geven voor een plan dat op belangrijke punten fors afwijkt van de oorspronkelijke door dezelfde provincie vastgelegde doelen.
De beide GroenLinksers benadrukken, dat hun inzet nog steeds een veilig bedrijventerrein is: “Het is alleen zo jammer, dat we telkens de overheid aan eigen wetten en regels moeten herinneren. Dan hebben we het nog niet eens gehad over de twijfelachtige inhoud van het plan zelf. De Landsadvocaat zegt zelfs van bepaalde onderdelen niet zeker te zijn of die de rechtelijke toets zullen doorstaan. Volkomen nodeloos zijn hier inmiddels al miljoenen verbrand, omdat mensen hun huiswerk niet lijken te hebben gedaan.”
