Krimpenerwaard – Na onderzoek is gebleken dat er landelijk door wanprestaties van verhuurders, steeds meer huurders in de kou komen. Dit blijkt omdat er steeds meer mensen naar de huurcommissie stappen, omdat verhuurders hun verplichtingen niet na komen. Volgens de huurcommissie ontvingen zij in 2018 10.000 verzoeken om een uitspraak bij een geschil tussen verhuurder en huurder. Uit het jaarverslag blijkt dat het veel meer verzoeken zijn dan er in 2017 zijn binnen gekomen. Veel klachten blijken vooral in de particuliere huursector te komen.
Veel geschillen gingen voornamelijk over de huurprijs en servicekosten. Er werd 58% van de huurders bij uitspraken in het gelijk gesteld. Dit leverde veel aan huurverlaging op voor de huurders. Maar ook in de commerciële huursector blijkt veel mis te gaan. In 2018 hadden volgens de huurcommissie 40% van de woningcorporaties geschillen met de huurder. Er is ongeveer een derde van de huurwoningen van commerciële verhuurders. Veel woningen daar van vallen in de vrije sector, deze kunnen niet terecht bij de Huurcommissie. Er is volgens de Huurcommissie zo’n 20 % van de huursector verantwoordelijk voor 60% van de klachten die binnen komen bij de Huurcommissie. Deze kunnen bij de woonbond terecht, maar de woonbond zou graag zien dat ook de mensen met een huurwoning in de vrije sector terecht zouden kunnen bij de Huurcommissie. Zodat het overzicht van klachten duidelijker wordt.
Gebreken worden niet verholpen
Ook in de Krimpenerwaard blijkt veel mis. In de meeste gevallen gaan de geschillen over gebreken, waar de verhuurder niets aan doet.
In mei dit jaar bijvoorbeeld publiceerde de huurdersbelangenvereniging Lekkerkerk dat de kwaliteit van veel huurwoningen te wensen over laat. Veel huurders hebben last van tocht, kou en schimmel. Dit blijkt uit een analyse van ruim 1300 meldingen op het Meldpunt Energiealarm. Er zijn heel veel schrijnende verhalen binnen gekomen bij het meldpunt. Er waren verhalen bij van mensen die in erbarmelijke omstandigheden leven en een hogere energierekening kregen van wel 200 Euro per maand. Andere huurders durfde de verwarming niet hoog te zetten en gingen minder douche uit angst voor een hoge energie rekening. De woonbond zette het meldpunt op om de problemen te inventariseren van bewoners in slecht geïsoleerde huizen. De lage inkomens worden hard getroffen door de stijging van de energieprijzen. Volgens de berekening van het CPB van het Ontwerp Klimaatakkoord worden de laagste inkomens het meest getroffen. Als oorzaak wordt slechte isolatie van de woning aangegeven door bijna alle huurders die hun klacht deponeerde bij het Meldpunt Energiealarm. De staat van de isolatie wordt het vaakst genoemd waaruit blijkt dat de hoge energierekening dus oorzaak is van de staat waarin de woning verkeerd. Meldingen van mensen die hun huis in de corporatiesector huren beslaat 40% van de meldingen.
Veel klachten
Er zijn veel meer problemen waar huurders mee zitten. De meeste klachten gaan over vocht en kou, maar zelfs in woningen met dubbel glas blijken veel kieren rondom de kozijnen te zitten waar wind doorheen komt. Zo is er bekend dat er bijvoorbeeld bij huizen in krimpen aan de Lek, waar in 2014 nieuwe kozijnen zijn geplaatst, ook veel klachten zijn over vocht en tocht. “Daarbij werd asbest ontdekt, dat door een bevoegd bedrijf is verwijderd. Er is echter geen isolatie voor in de plaats gekomen. De aannemer heeft er hout omheen getimmerd, waarachter niets is, dan alleen een holte” zo verteld een bewoner. Dit heeft geleid tot klachten, waaraan de verhuurder niets blijkt te doen. Er zou iemand langs geweest zijn om wat kit langs de kozijnen te spuiten, dat volgens de bewoners niets heeft geholpen. Bewoners die klagen over tocht krijgen te horen dat zij maar moeten bellen wanneer het waait. Klachten over gebreken worden doorgaans met een smoesje van de verhuurder weg gewuifd. Er wordt aangegeven dat verhuurders niets aan de problemen doen. Soms moeten huurders maanden wachten op een oplossing. En worden zij van het bekende kastje naar de muur gestuurd. Er blijken ook veel klachten te zijn over de communicatie binnen de wooncorporatie.
Foutief energielabel huurwoningen
Sinds 2015 is een energielabel op woningen verplicht. Volgens een artikel uit 26 februari 2016 op de Monitor bleek hiermee al massaal door verhuurders gefraudeerd te worden. Dit blijkt nog steeds het geval, zo blijkt uit onderzoek. Er zijn een aantal indicatoren waarmee een woning wordt ingedeeld in een bepaalde klasse van G naar A. Indicatoren zijn b.v. Verwarmingsinstallatie, isolatie, ventilatie en zonnepanelen. Veel mensen die bijvoorbeeld voor het indienen van een klacht bij de huurcommissie hun puntentelling na liepen, kwamen er achter dat het energielabel op de woning niet klopte. Zo zijn er veel huurhuizen met het label B, zonder de benodigde isolatie in muren, dak en vloer, waardoor het label eigenlijk C zou moeten zijn.
Verplicht energielabel
Wooncorporaties zijn verplicht de woningen te voorzien van het juiste label. Maar er zijn al jaren aanwijzingen en meldingen van huurders, dat wooncorporaties huren omhoog krikken door een energielabel op huurwoningen te plakken, die niet klopt. Volgens de Monitor zou iemand die al jaren in de clinch ligt met de verhuurder over achterstallig onderhoud, zich verbazen dat haar woning na een kleine aanpassing ineens 32 punten was gestegen. In het aanvechten van dit label en het achterstallige onderhoud, kwam er zoveel tegenwerking van de verhuurder dat het proces 2 jaar heeft geduurd wat de bewoner zo’n 1500 Euro heeft gekost aan o.a. advocaten.
Onterechte subsidies?
Waarschijnlijk hebben veel woningbouwcorporaties onterechte subsidies ontvangen. Er was een stimuleringsregeling opgezet door de Rijksoverheid om huizen energiezuiniger te maken. De Rijksoverheid maakte afspraken met de woningbouwcorporaties dat alle huurwoningen van woningbouwcorporaties vanaf 2020 het energielabel B of hoger moeten hebben. En dat er elk jaar 300.000 bestaande of nog te bouwen woningen energiezuinig gemaakt moeten worden. Dit wordt zoveel mogelijk per huizenblok gedaan om kosten te besparen.
Er waren daarvoor stimuleringsregelingen voor energiebesparing in de huursector geregeld. Daarvoor waren de Stimuleringsregeling energieprestatie huursector (STEP) waarmee verhuurders de energieprestaties van huurwoningen konden verbeteren en het Fonds energiebesparing huursector (FEH), waar verhuurders tot 1 juli 2018 een lening met een lage rente konden aanvragen, in het leven geroepen. Maar het blijkt dat woningbouwcorporaties al jaren onterecht het energielabel B op woningen plakken. Het betreft veelal huizen in de sociale huursector.
Bedrog en schending van privacy
Ook blijkt dat woningbouwcorporaties erg goed zijn in het omdraaien van feiten. Zo blijkt dat zij vaak de schuld van gebreken bij de huurder leggen en wijten de gebreken aan het feit dat deze niet goed om zou gaan met de woning. Immers, wanneer een gebrek voort komt uit nalatigheid van de bewoner, hoeft de verhuurder de gebreken niet op te lossen. Volgens een tip zijn er gevallen bekend waarbij de woningbouwcorporatie misbruik maakt van de vaste aannemer om zaken die de verhuurder gebruikt om geen onderhoud te plegen, te bevestigen. Hierbij lijkt dan niet te worden geschroomd om onder valse voorwendselen nogmaals een woning te betreden. In een geval werden er meer foto’s dan alleen van de gebreken gemaakt. Wat schending van de privacy is. Toch is dit lastig aan te tonen, omdat huurders, ook niet op aanvraag, geen rapport krijgen van de aannemer of van de verhuurder over constatering van gebreken. De aannemer die reparaties uit voert voor de wooncorporatie Quawonen, reageert niet op vragen van onze verslaggever over de uitvoer van reparaties .
Met deze valsheid in geschrifte proberen sommige wooncorporaties blijkbaar in een juridisch conflict op valse wijze bewijs te leveren van ‘hun gelijk’. Ook komen wooncorporaties vaak met argumenten dat er kort geleden onderhoud gepleegd zou zijn, wat in werkelijkheid nooit heeft plaatsgevonden.
Zoals de wooncorporatie Quawonen die in 2014 in opspraak kwam in krimpen aan de IJssel wegens groot achterstallig onderhoud in de Molukse wijk. Waar Het Kontakt in mei 2014 al een artikel over schreef.
Daarbij beweerde de wooncorporatie dat er niet zo veel klachten waren en dat er recent nog groot onderhoud was gepleegd wat volgens de bewoners niets meer was dan wat kit en purschuim in enkele kieren spuiten. Ook hier waren de hoofdklachten, vocht, tocht en schimmel. Deze zijn oorzaak van grote gezondheid klachten die onderschat lijken te worden door de wooncorporatie.
Schending van privacy
Ook blijkt de wooncorporatie die haar woningen grotendeels in de Krimpenerwaard en omstreken heeft, niet zo goed om te gaan met privacy van haar huurders. Zo verteld een huurder op klacht.nl :
“Met het opzeggen van de huur en de voorinspectie is mij mededeelt dat ik niet meer met een nieuwe huurder te maken kreeg (Quawonen was zelf te laat en had hierdoor niet genoeg tijd voor het toewijzen van een nieuwe huurder) eindstand wordt ik meerdere malen gebeld door een 06-nummer. Blijkbaar de nieuwe huurder die met mij een afspraak MOET maken. Dus heb het verhaal uitgelegd aan die mevrouw dat ik over 3 dagen de sleutel inlever. Hierna heb ik direct een klacht ingediend bij Quawonen, waarop de vraag werd gesteld: ‘wilt u geen afspraak maken met de nieuwe huurder’. Waarop ik antwoordde: het gaat mij erom dat jullie mijn 06-nummer zomaar aan iemand geven zonder mij hierover te informeren! Die dag zou ik terug gebeld worden door een woonconsulente. Inmiddels tot op heden nog steeds niets gehoord. Schandalig dat ze zo met je gegevens omgaan!”
Ook bij het pas opgerichte Meldpunt misstanden verhuurder http://meldpuntmisstandenverhuurder.nl komen steeds meer klachten binnen.
Huurcommissie heeft het te druk
Wanneer er problemen zijn met een huurwoning, kun je naar de Huurcommissie of klachtencommissie stappen. Vaak blijkt dit een langdurige procedure. Mede omdat er zoveel klachten zijn, dat mensen langer moeten wachten voor hun klacht in behandeling komt. Op 22 november 2018 melde EenVandaag al: “Huurcommissie kan klachtenregen van ontevreden huurders niet aan”.
“Maar op dit moment lopen er zoveel zaken bij de commissie, dat deze nauwelijks functioneert. PvdA, GroenLinks en CDA eisen actie van minister Ollongren” Aldus EenVandaag.
Volgens EenVandaag geeft de Huurcommissie zelf toe dat er zaken zijn die vertraging oplopen en wijt dat aan de hoge werkdruk. “De instroom van zaken in 2018 is meer dan verwacht. De Huurcommissie had zich voorbereid op 6615 geschillen van dat jaar. Dat aantal hadden we in september al bereikt. We verwachten dit jaar op 10.000 zaken uit te komen.”
Zaak intrekken
Doordat de werkdruk bij de Huurcommissie zo hoog is, moedigt de commissie soms huurders aan om hun zaak in te trekken. “Te vaak komt het voor dat medewerkers op de stoel van de commissie gaan zitten en oordelen of een zaak kans heeft. Ook als daar geen aanleiding toe is. Daarmee worden kwetsbare en onzekere huurders ontmoedigd om gebruik te maken van hun recht,”, vertelt Tjerk Dalhuisen van huurteam Amsterdam aan EenVandaag.
Ook Paul Smeulders van GroenLinks stelde volgens EenVandaag vorig jaar al dat minister Ollongren snel orde op zaken zou moeten stellen. “De Huurcommissie is helemaal niet in staat haar werk goed te doen. We krijgen berichten over dossiers die eindeloos blijven liggen, een enorm verloop aan personeel, gebrek aan expertise en een veel te hoge werkdruk.” Ook het CDA en de PvdA vragen om opheldering van de minister. (bron: https://eenvandaag.avrotros.nl )
Controle?
Er wordt op veel zaken niet gecontroleerd en aannames gedaan van wat woningbouwcorporaties aangeven. Hoewel een klachtencommissie onafhankelijk zou moeten zijn, leeft er bij veel mensen het gevoel dat dit niet het geval is. Zelfs de klachtencommissie heeft een meldpunt voor klachten over de commissie. Er zijn mensen in langdurige verwikkelingen met de verhuurder, waarbij zij het gevoel krijgen tegen muren op te lopen en nergens gehoord te worden. En lijkt er vaak geen oplossingen te vinden zonder naar een rechter te stappen. Procedures duren te lang.
Vaak moet de huurder op eigen kosten zelf instanties inhuren om aan te tonen dat er gebreken zijn, die het woongenot ver naar beneden halen. Huurders met klachten krijgen het gevoel langdurig rondjes te gaan langs alle instanties waarin procedures zich lijken te herhalen.
Dan rijst de vraag ‘wie controleert de controlerende instanties’? Deze vraag is neergelegd bij de Rijksoverheid, die antwoord dat je met klachten over een klachtencommissie terecht kunt bij de eigen klachtenafdeling van deze commissie en wordt verwezen naar de Huurcommissie.
Tijd voor de bemoeienis van de Overheid?
Het blijkt dat dit probleem zo groot is, dat men zich gaat afvragen of er niet moet worden ingegrepen door de Overheid, zo pleiten ook politieke partijen. De Huurcommissie en de klachtencommissie kunnen de hoeveelheid aan klachten blijkbaar niet meer aan. Er gaan stemmen op dat de hele commerciële huursector, dus ook en vooral de woningbouwcorporaties eens doorgelicht zouden moeten worden op hun functioneren. Wanneer huurders aangeven het gevoel te krijgen dat er woonconsullentes aangesteld worden op grond van hun kwaliteit om mensen die klagen over gebreken, af te wimpelen. Dat zij zich beledigt voelen en vinden dat zij onbeschoft behandeld worden. Dan is er blijkbaar toch heel wat mis bij woningbouwcorporaties.
Er zijn veel gevallen bekend waar klachten niet opgelost worden. Woningbouwcorporaties lijken veel fraude te plegen wat betreft onderhoud en energielabels, ze houden zich daardoor niet aan hun verplichtingen die zij hebben tegenover de verhuurders. Maar wie tikt hen op de vingers als het gaat om het zich niet houden aan hun verplichtingen tegen over de huurder? Het lijkt er veel op dat woningbouwcorporaties erg goed zijn geworden in afschuiven en verdraaien van waarheden om maar niet op kosten gejaagd te worden voor onderhoud aan gebreken. Daardoor zitten veel huurders in de kou omdat verhuurders misbruik maken van hun positie tegenover huurders.
Het is vaak nog veel erger.
Heb bemoeienis met een zaak tegen een “sociale verhuurder” Woonbedrijf uit Eindhoven. Al 3 jaar een kantonrechtersverhaal waarbij twee zaken opvallen.
Als eerste de machtspositie van de “sociale” verhuurder, wat blijkt uit de arrogantie van omgaan met verhuurder.
Op de tweede plaats verbaast het mij dat een rechtsbijstandverzekeraar zo geringe kennis heeft van bouwtechnische zaken dat deskundige en gerichte verdediging niet mogelijk is. In deze kwestie is het zelfs zo dat een onafhankelijk expert door de rechter aangesteld, ernstig beledigd en totaal ondeskundig “verklaard” wordt door een blaffende en grof bulderende ingehuurd advocatenkantoor.
En dan nog dit: de huurcommissie heeft een rapport dat door Woonbedrijf was ingehuurd en zeer ernstig naar de opdrachtgever was toegeschreven als bepalend en leidend toegepast. Terwijl helder uit de feiten blijkt en al eerder is gebleken dat het bureau van onjuiste situaties en aannamen is uitgegaan.
Het zou niet mogen kunnen dat de huurcommissie een partij als bepalend het gelijk geeft en aan de goed onderbouwde feiten van huurder naast zich neerlegde. Dit zal nog een staartje krijgen hoop ik.