Salland – Harry Loozeman heeft in samenwerking met Salland Zoemt en Kostbaar Salland zijn kavel in het buitengebied van Salland natuurlijk ingericht, zodat flora en fauna er weer volop kansen krijgen.
Salland Zoemt wil het in Salland weer laten zoemen van de insecten, want als het met de insecten weer goed gaat, gaat het met de natuur weer goed. Twintig grondeigenaren in het buitengebied hebben hun grond natuurlijk ingericht. Met excursies delen zij kennis, die HierinSalland dan weer verder brengt.
De deelnemers van Salland Zoemt zijn voor insecten een soort van stepping stones, als je die verbindt, krijg je een soort van snelwegen voor flora en fauna, Natura2000 gebiedjes met een robuuste ecologische verbinding, maar dan heel in het klein. De natuurlijke omgeving van Harry Loozeman en zijn vriendin Miranda is daar een prachtig voorbeeld van. Zijn 2,5 hectare is een stepping stone tussen het Overijssels Kanaal, een grote zandafgraving van Reko, wat verderop de Luttenberg en daarna de Sallandse Heuvelrug.
Harry Loozeman
“Ach, we proberen allemaal ons best te doen”, zegt Loozeman. “Ik heb mijn ouders kleinschalig zien boeren en heb dat ook altijd graag op die manier willen doen. Hun bedrijf bleek te klein om het rendabel over te nemen, dus ging ik buiten de deur werken, maar ik heb nu mijn kans gegrepen om met dieren, hagen, heggen en fruitbomen weer terug te brengen wat zij ook altijd deden.” Harry Loozeman heeft zijn wei voor Hengforder koeien en schapen omzoomt met een meidoornhaag, “een natuurlijke veekering, waar tegelijk ook heel veel ander leven ontstaat, kleine zoogdieren, insecten, vlinders, vleermuizen, alles kom je er tegen.”
Ook schapen in de bongerd. “Dan hoef ik het gras er niet te maaien. Prachtig om te zien hoe die beesten precies weten wat ze wel en niet willen eten. Als ze brandneten eten, beginnen ze onderaan de stengel. En laatst gooide ik wat gesnoeide wilgentakken in de wei en die hebben op de stam na helemaal opgepeuzeld, dat houdt ze gezond!”
“Vroeger had ik een houtwal helemaal teruggebracht om zo veel mogelijk weiland te hebben, ik heb die wal nu weer in ere hersteld. Ook voor de biodiversiteit, maar de wal levert me ook het nodige stookhout.” En zo heeft alles op het erf van Harry Loozeman wel een cirkel: een takkenhaag als windkering en als schuilplek voor dieren. Een hoekje waar zijn moeder nog iedere dag tuiniert, maar waar een overvloed aan bessen en ander fruit ook vogels en bijen hun plezier niet op kunnen. En een kast waar die bijen hun honing dan weer achterlaten voor de winter, maar ook voor een potje honing.
