Op initiatief van Con van Beuningen zijn er in Mook zgn. Stolpersteine (in het Nederlands struikelstenen) geplaatst ter ere van zijn grootvader Piet van Beuningen en de broertjes Levie en Max Sleutelberg. Deze stenen kunnen worden geplaatst op of vlakbij de openbare weg voor huizen waar slachtoffers van het Naziregime woonden.
Piet en Drika van Beuningen
Piet (Petrus) en zijn vrouw Drika (Hendrika) van Beuningen boden tijdens de Tweede Wereldoorlog (van eind 1943 tot medio april 1944) onderdak aan twee joodse jongens: Levie (toen 13-14 jaar) en Max (indertijd 7-8 jaar) Sleutelberg. Dit deed de familie Van Beuningen met gevaar voor eigen leven. Eerst waren de kinderen ondergebracht bij de buren, maar die durfden dat uiteindelijk toch niet aan. Zo kwamen zij bij het gezin Van Beuningen.
Onder de schuilnamen van Loek en Mark van den Berg woonden de kinderen in Mook bij het gezin Van Beuningen. De jongste Max ging als Mark in Mook naar de lagere school en Loek (Levie) ging naar het voortgezet onderwijs. Eindelijk waren zij in een liefvolle en veilige omgeving ondergebracht.
Hun ouders Maurits en Kaatje Sleutelberg-van der Reis waren indertijd al door de Duitse nazi’s opgepakt. Eind augustus 1943 werden zij gedeporteerd. Kaatje is op 3 september 1943 direct vermoord in Auschwitz. Haar man Maurits overleed in een werkkamp in maart 1944.
Slechts 5 maanden veilig door verraad
De kinderen mochten in Mook slechts vijf maanden van hun veiligheid genieten. Vader Van Beuningen is verraden door een dorpsgenoot. Vier pro-Duitse Nijmeegse politieagenten halen in de avond van 11 april 1944 beide jongens op. Dit is een korte getuigenis: “Mark (Max) klampt zich vast aan dochter Thea van Beuningen en Loek (Levie) aan de lieve huismoeder Drika. Bij Mark (Max) is duidelijk te zien dat zijn tandjes wisselen. Loek (Levie) houdt zich flink en kijkt recht voor zich uit. Een man mag niet huilen. Nog één keer gaan twee zwaaiende handjes omhoog. Mark (Max) en Loek (Levie) zijn voorgoed verdwenen”. Beide jongens worden in september 1944 vermoord in Auschwitz.
Piet van Beuningen (toen 56 jaar) wordt in de nacht van 12 april 1944 gearresteerd. Via kamp Vught en Westerbork wordt hij gedeporteerd naar Duitsland. De familie weet al die tijd niet waar hij is. Pas na de oorlog komt hij terug uit het concentratiekamp Sachsenhausen. Het is inmiddels juni 1945 en hij weegt dan nog slechts 48 kilo.
Grote inzet om struikelstenen te kunnen plaatsen
Con van Beuningen heeft heel wat werk verzet om de struikelstenen te kunnen plaatsen. Hij hield bij de onthulling een persoonlijk verhaal waarbij terecht aandacht werd besteed aan de dappere keuze gemaakt door zijn grootouders. Bij de onthulling was tevens groep 5 van Basisschool De Maaskei uit Mook aanwezig. In feite is De Maaskei de voortzetting van de school waar Max (Mark) indertijd vijf maanden naartoe mocht gaan. Op school is hier in groep 5 al eerder tijdens de les aandacht aan besteed. In die groep zit tevens een kleindochter van Con van Beuningen. De kinderen zongen bij de onthulling een liedje met als titel: “Geef mij liefde en vrede”.
Verder was bij de onthulling aanwezig burgemeester Willem Gradisen, die eerder tijdens een toespraak bij de 4 mei-herdenking aandacht heeft besteed aan Piet van Beuningen en beide joodse kinderen. Hij bedankte Con van Beuningen voor al het voorwerk en daarmee voor het eerbetoon aan zijn familie. Het is volkomen terecht dat naast de struikelstenen voor de twee joodse kinderen, daarmee postuum op deze manier Piet en indirect zijn partner en gezin worden herdacht en geëerd.
