Ik voel mee met Pieter Omtzigt. De ‘luis in de pels’ zoals hij onterecht genoemd wordt. Don Quichot, vechtend tegen de windmolens. Ik zou hem liever anders noemen. Dapper, een held. Iemand die opstaat tegen onrecht en zijn onvermoeibare strijd in politiek Den Haag voor diegene die steun nodig hebben, nee, récht op steun hebben van onze volksvertegenwoordigers (onze politici), en die dat helaas met een burn-out moet bekopen. En let wel: dit is geen teken van zwakte, geen brevet van onvermogen. Geen stickertje dat we op iemand moeten plakken, ook zoiets wat we graag doen. Als dank voor zijn inzet, wordt hij een zinnetje op een vel papier van een formateur die overhaast vanwege een Coronabesmetting moet ‘vluchten’. 342.000 Voorkeursstemmen wordt ‘Functie elders?’
Nederland heeft politici zoals jou nodig!
Pieter, ik wens je rust, nieuwe kracht, nieuwe inzichten en geef niet op. Nederland heeft politici zoals jou nodig! Wat een burn-out doet met mensen die zich overal en voor iedereen verantwoordelijk voelen en zichzelf daarbij vergeten: Ik heb het allemaal van dichtbij meegemaakt en ik kan je zeggen: het is ontzettend pijnlijk om deze worsteling te moeten zien. Het ontwricht levens, families. Ik moet me zelf er iedere dag aan herinneren en eraan werken het zelf het zover niet te laten komen. Ik ben ook een perfectionist en ik voel me verantwoordelijk. Dat is niet goed, het is niet slecht, het is geen oordeel, het is een feit.
Niet alleen maar aan de zijkant staan roepen wat er anders moet
In die wil om dingen te veranderen, ben ik de lokale politiek ingegaan. Niet alleen maar aan de zijkant staan roepen wat er anders moet, nee, deel van die verandering zijn. Ik heb het inmiddels zelf ook allemaal meegemaakt, ben door schade en schande wijzer geworden. Vertrouwen hebben in mensen van wie je denkt dat ze het beste met jou en daarmee met anderen voorhebben, maar uiteindelijk alleen maar voor het eigenbelang gaan en je daarna niet meer recht in de ogen durven kijken.
Formatie gesprekken, coalitie onderhandelingen, praten totdat de blaren op je tong staan: been there, done that. Maar een gladde rug krijgen en niets aantrekken van wat anderen van je zeggen en vinden, dat blijft ingewikkeld voor iemand die recht door zee gaat, open en eerlijk is en streeft naar harmonie.
Niet bevreesd voor de mening van anderen
Mensen staan dichtbij, de onderwerpen staan dichtbij en daarom komt de pijn en onrecht die gevoeld wordt, ook dichtbij. Woorden kunnen vreugde brengen, woorden kunnen ook pijn doen. Niet alles wat je denkt of vindt, hoeft altijd geventileerd te worden. Maar voel je wel die noodzaak, wees dan ook niet bevreesd voor de mening van anderen! Ik weet er alles van, als auteur en één van de politici, gelukkig krijg ik daar vooral heel veel positieve energie van.
verschillen mogen er zijn, we hoeven het niet altijd met elkaar eens te zijn
Lokale politiek moet vooral leuk zijn, van het inkomen kun je niet leven. En vaak is het ook leuk, ik ben onderdeel van een fijn team. We hebben allemaal andere achtergronden, brengen expertise en levenservaringen mee. En we leren van elkaar, onze verschillen mogen er zijn, we hoeven het niet altijd met elkaar eens te zijn. We oordelen niet, we omarmen zonder strijd de verschillende inzichten die ons aan het denken zetten. In dat opzicht ben ik een rijker mens geworden. Maar dan keer op keer in het politiek debat neergezet worden als polariserend of populistisch, dat doet nog steeds pijn.
Column politici zijn ook mensen – Saskia M.N. Oudshoorn, gemeenteraadslid Stem van Krimpen
Saskia M.N. Oudshoorn behoort tot de lokale politici in Krimpen
