10.4 C
De Bilt

Oud-korpschef Gerard Bouman overleden

Den Haag – Oud-korpschef Gerard Bouman (64) is maandag 31 juli overleden aan de gevolgen van een ernstig hartinfarct dat hem in het weekend van 24/25 juni trof tijdens zijn vakantie in Amerika.

Korpschef Erik Akerboom is aangeslagen door de dood van zijn voorganger. ‘In het hele korps wordt met verslagenheid gereageerd op het overlijden van Gerard Bouman. Zijn hele leven heeft in het teken gestaan van de publieke dienst en de politie in het bijzonder. Hij heeft met enorm veel energie en collegialiteit, ook met veel strijd en tegenwind, de nationale politie neergezet. Daar verdient hij veel respect voor. Namens de collega’s wens ik zijn familieleden alle sterkte. Zij kunnen op ons rekenen bij het verwerken van hun grote verdriet.’

In memoriam Gerard Bouman

Zeventien jaar oud was Gerard Bouman (Rhoon, 1952) toen hij in 1969 koos voor de politie. Hij had net de mulo afgerond en de politie leek hem wel uitdagend. Acht jaar lang werkte Gerard als (motor)agent in Rotterdam. In interviews vertelde hij later met smaak over zijn belevenissen; hoe hij destijds ‘keien hapte’ in een achterstandswijk, dat hij eens op het punt had gestaan een inbreker neer te schieten of over die melding waarbij een leeuw was ontsnapt. In de avonduren studeerde Gerard rechten en hij stapte in 1978 over naar het Openbaar Ministerie. Hij werkte onder meer als hoofdofficier van justitie in Middelburg en Den Haag.

In 2003 kwam Gerard terug bij de politie. Vier jaar was hij korpschef van Haaglanden toen hij werd gevraagd als hoofd van de Algemene Inlichtingen- en Veiligheidsdienst (AIVD). Na wederom vier jaar vroeg minister Opstelten van Veiligheid en Justitie hem om opnieuw terug te keren naar de politie. Gerard aanvaardde de uitdaging om als kwartiermaker de Nederlandse politie klaar te stomen voor de vorming van een nationaal korps. Vanuit de rotsvaste overtuiging dat één politie nodig was om nu en in de toekomst te kunnen voldoen aan wat de samenleving van haar vraagt. En met de sterke wil om het korps en zijn medewerkers zo ongeschonden mogelijk door de lastige, maar onvermijdelijke reorganisatie te loodsen. Met op zijn bureau een leeg A4-blok en een opdracht van drie kantjes en twee medewerkers begon hij aan zijn eerste werkdag.

 

Op 3 januari 2013 werd hij beëdigd als eerste korpschef van de nieuwe politieorganisatie. Kort daarna verloor hij plotseling zijn vrouw Heleen. Dit heeft hem getekend. Desondanks ging hij op de hem typerende, voortvarende wijze door. De media omschreven hem in die tijd geregeld als ‘niet gemakkelijk’. Over de reputatie nogal hard te zijn, zei hij in het personeelsblad 24/7: ‘Dat is waar. Ik kan heel confronterend zijn. Maar ik heb ook een andere kant. Die heeft met de zorg voor politiemensen te maken. Die gaat mij aan het hart.’

En inderdaad: ernstig zieke collega’s, politiemensen met PTSS, wie zich voor de rechter moest verantwoorden na een schietincident of wie een bijzondere prestatie leverde – velen kregen bezoek of anderszins aandacht van Gerard. Altijd achter de schermen, want hij zag het niet als een prestatie, maar als zijn taak. Indien mogelijk beantwoordde hij alle e-mails en brieven waarin collega’s hun problemen aan hem voorlegden. ‘Ik vind dat we goed voor onze mensen moeten zorgen’, zei hij daar zelf over.

Na zijn aftreden in 2015 vertelde Gerard in 24/7 dat hij het volume van de opdracht wel wat onderschat had. Het was hem zwaar gevallen: ‘Ik heb nog nooit zo’n veeleisende en belastende baan gehad. Dat heeft deels te maken met de fase waarin we zitten, maar het is ook inherent aan de baan. Die woont je uit.’

 

Tussen zijn start als kwartiermaker en zijn vertrek als korpschef heeft Gerard nooit een vakantie af kunnen maken. Altijd riep het werk hem eerder terug naar huis. Het was hem helaas niet gegeven dat hij deze vakantie wel zou afmaken.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Vul alstublieft uw commentaar in!
Vul hier uw naam in

Nieuws uit deze regio